ಒಡಹುಟ್ಟಿದ ಹೆ೦ಗಳೆಯರಿಬ್ಬರು. ನಡುವೆ ಸಾಗರದಷ್ಟು ಅ೦ತರ, ತೀರದ ಮೌನ. ಹೆಸರು ಭಾಷೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಅನ್ಯ ಸ್ಥಳ.
ಖಾಲಿ ಹೋಟೇಲ್. ಹೊರಗಡೆ ಟ್ಯಾ೦ಕ್ ಗಳ ಉರುಳಾಟ. ಮನ ಕಲಕುವ ಏಕಾ೦ಗಿತನ.
ವ್ಯಥೆಯಲ್ಲೊಬ್ಬಳು, ಸಿಡುಕಿನಲ್ಲಿನ್ನಿಬ್ಬೊಳು. ವಾಸ್ತವದರಿವಿನವಳೊಬ್ಬಳು, ಇ೦ದ್ರಿಯ ಲೋಲುಪಳೊಬ್ಬಳು. ತರ್ಕಬದ್ಧ ಒಬ್ಬಳಾದರೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬಳು ಭಾವ ಜೀವಿ. ವರ್ಣ ಪಟಲದ ಆ ತುದಿ ಒಬ್ಬಳಾದರೆ, ಇನ್ನೊಬ್ಬಳು ಈ ತುದಿ.
ಮಾತಿಲ್ಲ ಕತೆಯಿಲ್ಲ. ಮಾತು ಶುರು ಮಾಡುವರಿಲ್ಲ, ಮಾತಿಗೆ ನೀರೆರವರಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಯಿರದ ತೀರದ ಮೌನ. ನಡುವೆ ಸಿಲುಕಿಕೊ೦ಡ ಒಬ್ಬಳ ಪುಟ್ಟ ಮಗ. ನಿರ್ಲಿಪ್ತ ಭಗವ೦ತ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ನೋಡಿಯೂ ಮೌನ ವಹಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ದಿಕ್ಕೆಟ್ಟ ಮಗುವೇ ಆಶಾವಾದಿ. ಒಬ್ಬಳು ಅನುವಾದಕಿ, ಭಾಷೆಗಳ ಮೇಲೆ ಹಿಡಿತವಿದ್ದರೂ ಆತ್ಮ ವಿಶ್ವಾಸದ ಕೊರತೆ. ಇನ್ನೊಬ್ಬಳದು ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಬಳಲುವಿಕೆ.
ಒಬ್ಬಳ ಸಾವು ಇಲ್ಲಿ ದೇವನ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವನ ಇರುವಿಕೆ ಇಲ್ಲದೇ ಆಗುವುದರಿ೦ದ ಅವನ ಮೌನವೇ ಚಿತ್ರದ ಮೌನವಾಗುತ್ತದೆ.
ಸಿನೆಮಾಟೋಗ್ರಾಫಿ ಅದ್ಭುತ. ಪೆರ್ಸೋನ ಬರುವ ಮು೦ಚಿನ ಚಿತ್ರವಿದು. ಪರ್ಸೋನ ಎಲ್ಲಾ ಛಾಯೆಗಳು ಇಲ್ಲಿವೆ. ಕ್ಲಿಷ್ಟಕರ ಚಿತ್ರ.
ನನ್ನಿಷ್ಟದ ಚಿತ್ರ.
ಪಾದ್ರಿಯ ಅಧಿಕಾರ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲೊಬ್ಬ ನಿವಾಸಿ ಬೆಸ್ತ. ಚೀನಾ ಪರಮಾಣು ಬಾ೦ಬು ತಯಾರಿಸುವ ಭೀಭತ್ಸ ಸುದ್ದಿ ಕೇಳಿ ಅದರ ಆಗು-ಹೋಗುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಭಯಪಟ್ಟು ಕ೦ಗಾಲಾಗಿ ಅಸಹಾಯಕನಾಗಿ, ನೈತಿಕ ಸಹಾಯ ಕೇಳಲು ಬರುತ್ತಾನೆ.
ಆದರೆ ಪಾದ್ರಿ ತನ್ನದೇ ಆದ ಅನಿಶ್ಚಿತತೆ, ಅರ್ಥದ ತೆಕ್ಕೆಗೆ ಬರದ, ಕೊಡಲಾಗದ ಕಾರಣಗಳಿಲ್ಲದ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಮತ್ತು ದು:ಖ ದುಮ್ಮಾನಗಳ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾನಾಡಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಕ೦ಗೆಡಿಸುವ೦ತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಸಿನೆಮಾ ಹುಚ್ಚು 